gescht isch es wältklass gsi:
mir hänn unser märschli fertig drummlet und pfiffe kha und hänn druff gwartet, dass wie immer nach em uffdritt s'liecht abgoht, dass mr ab dr bühni könne... doch es isch und isch nid abgange...
mir sinn dört gstande wie bstellt und nid abgholt... e halbi minute spöter het die erscht reihe afoh dr kaschper mache und s'publikum het schallend afoh lache....
ich bi ganz linggs usse gstande und ha mol e blick hindereszues gworfe - do hannis e techniker in schwarz, ussgrüschtet mit kopfhörer und micro erblickt, wo heftigscht vor sich ahne geschtikuliert het... "uuuuuse... uuuuuse! hopp jetzt!" dä isch fascht durekheit...
ich ha denn dr afang gmacht und bi mol, mit viel applaus ab dr bühni gloffe...
d'junteressli wo nach uns dra kho sinn, hänn sich im ungwohnte fluetliecht miesse uffstelle!
PRÄDIKAT: WÄRTVOLL!
