
Lueg nidsi! Cha’s au öppis Schöners gee
As d’Stadt dört unden und dä glänzig Rhy?
Lueg obsi! Chönnt’s eim neume wöhler sy
As i däm Ländli mit sym Chriesischnee?
Und wo de luegsch, chasch Bach und Bächli gseh
Und Wäg, wo gege d’Stadt zue wei und dry.
Zrugg chöme Strosse, Wäge ... Lüt derby.
Das isch es Hin und Här, es Gee und Neh!
Und iez säg ein: „Stadt und Land sy zweu!“
Es isch kei Lus dra wohr, bi myner Treu,
Und schwätzt ein däwäg, nu, no macht’s dr Chyb!
Die Wäg im Land sy d’Odere vom Lyb
Und d’Stadt isch s Härz ... do git’s nüt z’rüttle dra
E Lyb, wo läbe will, muess bedes ha!
Von Traugott Meyer, Baselbieter Mundartdichter, 1895-1957